Blendnar tilfinningar!

Jæja kiddós! Nú sit ég hér á Klappó og reyni að pakka fyrir þessa fjögurra mánaða búsetu í Austurríki. Get ekki sagt annað en þetta sé ansi skrítið. Krakkarnir sennilega á leiðinni til að knúsa mig bless og ég fer örugglega að hágrenja, og það væri ekki í fyrsta skipti í dag sem stutt er í tárin! Ohh, krakkar mínir.... Er bara í skrítnu skapi... Ekki hálfur sólarhringur í brottför! Söss...

Vá, ég læt eins og þetta sé bara eitthvað end of an era eða eitthvað! Eða eitthvað - eða eitthvað... ég veit ekki hvað þetta er
Sorrí kiddós....

Ég get náttúrulega ekki neitað því að ég er alveg orðin pínu spennt, og meira að segja rúmlega það, og eiginlega bara allt í einu, þetta er allt í einu orðið svo raunverulegt. Hlakka nú alveg pínu til að ganga um fögur stræti Saltborgar, borða Mozartkúlur og syngja óperuaríur. Og svo má ekki gleyma markmiði ferðarinnar, að ná mér í ríkan prins (allavega aðalborinn pilt) og láta hann bjóða mér að skoða með sér Evrópu og fara á óperusýningar, hehe... Gott plan :)

Jæja - pakka - núna!